Onze hersenen houden van vaste patronen!
Veel van onze gedachten, emoties en acties vinden plaats op de automatische piloot. Het zijn vaste stappen die onze hersenen goed kennen door jarenlange oefening. Deze stappen hebben enkel triggers nodig om plaats te vinden. In de aanwezigheid van een trigger dicteren je hersenen bepaald gedrag (zoals emotie- of stresseten), zonder dat jij bewuste beslissingen hoeft te nemen.
Smachten naar voedsel werkt ook op deze manier!
Het fysieke gevoel van honger is de meest voor de hand liggende trigger, maar stresseten volgt meestal na andere triggers. Denk hierbij aan bepaalde belevingen, geuren, mensen of emoties.
Je kunt het misschien herkennen dat je op zaterdagavond elke keer over de schreef gaat en meer hebt gegeten dan dat je eigenlijk had gewild. Je vraagt jezelf af waarom het is gebeurd en waarom jij je er zo schuldig en slecht over voelt. Het proces is zo automatisch dat je vaak geen idee hebt wat het veroorzaakt, maar als je echt goed oplet heb je misschien een openbaring. Het is dan de tijd voor bewustwording!
Dus hier is een gek idee: geef jezelf toestemming om teveel te eten. Het zal in het begin tegenstrijdig aanvoelen, zelfs ongemakkelijk, maar beschouw het als een leerervaring en noodzakelijke stap in het proces.
Hoe je het moet proberen?
De volgende keer dat jij de drang krijgt om te eten, behandel het dan als een experiment.
Dit proces helpt je triggers te identificeren, maar het zal ook beginnen met het verwijderen – of in ieder geval verminderen – van schuld of schaamte die je voelt als je teveel eet.
Als je teveel mag ‘eten’, voelt het ineens niet meer zo urgent.
Als het niet langer verboden is, verandert het intense verlangen naar een hele doos koekjes soms in een beter beheersbare wens voor slechts een of twee.
Noteer naderhand direct de volgende kenmerken:
– Hoe voelde ik mij mentaal twee uur van tevoren?
– Hoe voelde ik mij fysiek twee uur van tevoren?
– Wat dacht je toen?
– Waar was je?
– Met wie was je?
Beschrijf dit proces vervolgens ook na het voordoen van de situatie en probeer je ervaring zo neutraal mogelijk te observeren.
Bekijk jouw logboek. Wat valt je op? Zijn er patronen of ‘aha’ momenten die je opvallen?
Misschien merk je dat je direct na een stressvolle dag op het werk naar de snackkast gaat.
Het is mogelijk dat je dit experiment een paar keer moet uitvoeren voordat de trigger(s) duidelijk worden. Dat is oké. Zodra jij de trigger kent, beslis jij wat je eraan kunt doen. Als het iets is dat je kunt vermijden, geweldig. Als je trigger iets is dat je niet kunt veranderen of vermijden, kan het soms alleen al helpen om te weten dat je een trigger ervaart!